Blogia
MZUNGU

AUTISMO (TEA)

Vídeo #pasaloporelautismo. 2 abril #diamundialautismo

Mañá é o día de concienciación sobre o Autismo. A canción de Manuel: alí estarei

Autismo (TEA)

Protocolo para o alumnado con TEA

A Xunta de Galiza ven de presentar o protocolo de actuación educativa co alumnado que presenta trastorno do espectro autista (TEA).

Podedes descargalo clickando na imaxe

http://www.edu.xunta.es/portal/sites/web/files/content_type/learningobject/2016/03/14/5b7a09f72e369a40b7d319634a159b49.pdf

Que debe saber o profesorado do autismo?

O autismo é un trastorno de espectro. E dicir, que hai moita variabilidade dun neno a outro. O profesorado que tivo ou ten alumnado en clase con autismo xa sabe que non todo o alumnado con TEA (trastorno do espectro autista) é igual e que van ter que adaptarse á persoa concreta. En xeral, á familia gustaralle que lle preguntes sobre o seu fillo e valorarán a vosa/nosa boa disposición.

O comportamento é comunicación. Un comportamento negativo pode ser unha forma de queixa, un intento de saír dunha situación na que sinte abrallado ou necesitado dunha resposta. Ningún neno quere portarse mal. 

Adapta o que poidas o teu ensino á súa aprendizaxe. Aproveita, como con calquera outro neno, as súas fortalezas e as súas peculiaridades. Algunhas ideas:

  • Organiza as cousas paso a paso, en orde, cunha secuencia pautada, ben concretado todo.

  • Dalle instrucións moi claras. É mellor, «deixade os lapis, pechar os cadernos e porvos en fila para saír ao patio» que Hoxe fai moi bo. Imos dar a clase fóra, e tan pronto como terminedes de escribir, deixade o que estades a facer e imos para a saída”. Non deas nada por asumido. É posible que escoitase as instrucións pero non as comprenda. É posible que onte o tivese claro e hoxe xa non.

  • Explica con nitidez cando está terminada a tarefa. Hai quen fai unha foto a como ten que quedar e lla ensina ao estudante "así teñen que quedar as pinturas cando terminas". Usar imaxes é a miúdo unha boa idea e moi fácil de facer cos nosos teléfonos móbiles.

  • Diríxete a el en primeira persoa e de forma individual. É posible que non entenda que unha instrución para toda a clase é tamén para el. É posible que necesite máis práctica que outros nenos para dominar algunhas tarefas.

  • Usa sistemas diversos para ensinarlle: imaxes visuais, guiarlle a man, un compañeiro que sirva de exemplo, etc. Repetir a información non adoita estar de máis.

  • Fai preguntas pechadas mellor que abertas. Funciona mellor que lle digas «Queres ler ou debuxar?» a que lle preguntes «Que queres facer agora?»

  • Dalle poucas opcións. Se ten que elixir algo, un conto ou un exercicio, que teña que facelo entre dúas opcións, non entre moitas.

  • As rutinas e os preavisos adoitan ser útiles para un rapaz con TEA. A flexibilidade, a paciencia, a capacidade de adaptación son habilidades necesarias para a vida cotiá, pero este alumnado con asperger, con autismo, non levan ben en xeral os cambios súbitos, as sorpresas ou as alteracións. Cousas como que apareza un profesor novo ou unha saída non programada poden causar ansiedade e unha rabieta. Informarlle canto antes de calquera plan novo e darlle varios avisos previos antes de que comece unha nova actividade.

  • Adoitan funcionar moito mellor os reforzos positivos que os castigos.

  • Non empeores un mal comportamento. Corríxelle con delicadeza.

  • Un esquema visual, un calendario ou un horario con imaxes poden ser ferramentas moi útiles para telos ben centrados.

  • Explora, se é posible, o mundo dos computadores. Poden ser unha grande axuda (non se cansan) nalgunhas tarefas.

  • E sempre, paciencia.

O alumnado con autismo require tempo extra para procesar as instrucións verbais. Necesitan unha linguaxe clara e con frases curtas, instrucións moi básicas,. Se ves que tes que repetir a pregunta, non a formules doutra maneira, pois entón o procesamiento do que dixeches volve ao lugar de saída. Repite sinxelamente e tranquilamente as mesmas palabras. Tentar que responda máis áxilmente, que se dea présa, o único que fará normalmente é facerlle ir máis lento.

Un respiro pode ser unha gran axuda. O alumnado con TEA pode beneficiarse de ter un lugar tranquilo onde retirarse e autoregularse, sobre todo porque poden ter moita ansiedade. En circunstancias ideais pode ser unha esquina tranquila, con algún libro, o un mp3 con algunha música favorita. Tras relaxarse un pouco pode reintegrarse ás tarefas da clase.

A comprensión da linguaxe e a expresión verbal son dúas cousas diferentes. Algúns nenos con autismo entenden máis do que os seus profes pensan e pode ser que non sexa capaz de expresar todo o que realmente quere dicir. Ás veces, pola contra, é capaz de recitar frases longas e complexas pero sen entender en realidade nada do que está a dicir. Fai falta interactuar con eles e explorar para ver o que realmente entenden e o que non.

Os nenos con TEA son literais. Cústalles moito, sempre en xeral, a linguaxe figurada, o pensamento abstracto, calquera cousa parecida a unha metáfora. Se nunha excursión dis «collede o meu ritmo», o outro alumnado entenderá sen problema que teñen que andar un pouco máis rápido e seguir o teu paso pero é posible que ese neno se poña a buscar o «ritmo» polo chan. Non adoitan entender o sarcasmo. Se ao pasar xunto á túa mesa tira os papeis e dis «Xenial, pode pensar que fixo algo ben e tentará repetilo. Tamén sucede con preguntas que en realidade son instrucións. É dicir, se lle dis «Queres ler a seguinte páxina, a resposta pode ser «non». Se o que queres é que lea, dillo. Unha frase como «deixaches o pupitre moi desordenado», para el é a descrición dun feito e de aí non vai inferir necesariamente que o ten que ordenar.

Os nenos con autismo se focalizan nun tema. alumnado con TEA ten «o seu tema». Poden querer falar sobre iso durante horas e non vai ser fácil sacarlles de aí. Moitas veces son temas que non teñen interese para os outros nenos nin para o profesor nin para ninguén. Este tema preferido ás veces pode usarse como panca para aprender cousas (en vez de sumar mazás pode sumar dinosauros se ese é o seu tema), ou como recompensa tras a consecución dunha tarefa (pode abrir un intre o libro dos dinosauros).

Os nenos con TEA necesitan axuda nas súas interaccións sociais. Moitas veces este alumnado parece non ter interese nos seus compañeiros e se se lle deixa «» non aprenderán as habilidades sociais básicas, fundamentais para a súa vida. A escola é un ambiente ideal e nalgunhas cousas ten condicións que non se poden reproducir no fogar.

  • Ensínalle e exercita as habilidades sociais básicas como esperar quendas, compartir ou a distancia social.

  • Permítelle tamén que quede fora dalgunhas actividades, como deportes ou xogos que poden ser difíciles de entender ou nada agradables para el.

  • Ten coidado con que non lle fagan ningún tipo de acoso ou bullying.

Ás veces hai problemas sensoriais. Algúns nenos con autismo poden ter hipersensibilidad a estímulos visuais (unha iluminación moi potente), auditivos (o zumbido dun frigorífico ou un fluorescente, algún aparello eléctrico como un sacapuntas, olfatorios (cheiros de comida) ou táctiles (texturas). Podes tentar modificar o que lle rodea, cambiarlle de lugar, a ver se se atopa mellor noutro sitio da clase.

Os nenos con TEA teñen estereotipias. As estereotipias son movementos estereotipados ou comportamentos repetidos que poden parecer moi raros aos seus compañeiros. Adóitanse producir cando está excitado, aburrido ou tenso. A atención e a guía durante o tempo que está no instituto fará que sexan menos frecuentes.

Pode ser útil explicar aos seus compañeiros o que é o autismo. Trátase de explicar aos seus compañeiros, de forma loxicamente adaptada á súa idade as cousas básicas dos TEA:

  • Que todos somos únicos e diferentes aos demais.

  • Que o autismo é unha cousa de nacemento da que ninguén ten a culpa.

  • Que salvo nalgunhas particularidades é un máis da clase.

  • Que non é que se porte mal senón que polo autismot en que facer algunhas cousas de maneira diferente.

  • Que lle custa facer algunhas tarefas, comunicarse e facer amigos, así que todos temos que esforzarnos un pouco máis e ser comprensivos e bos compañeiros.

  • Que non hai nada de que asustarse nin de que preocuparse.

  • Os nenos con autismo din as cousas como as ven. Pódeche dicir en público que tes que adelgazar ou que tes un cheiro raro. Non llo tomes como algo persoal, xamais queren ofender nin facer dano. A mellor solución é sempre o bo humor.

 

O noso nivel coma comunidade educativa, coma sociedade, ven marcado por como tratamos ás persoas que son algo diferentes. 

 

Vía Autismo Diario

Asperger

18 de Febrero, día internacional del Síndrome de Asperger

 

"El 18 de febrero de 1906, nacía en Viena (Austria) el neurólogo Hans Asperger conocido por sus estudios sobre distintas alteraciones psíquicas y comportamentales, particularmente las que sufrían los niños. Gracias a la atención que suscitaron sus investigaciones posteriormente, durante los años 1980, el síndrome de Asperger fue denominado de tal manera en su honor y desde el 2007, se celebra el 18 de febrero como Día Internacional del Síndrome de Asperger.

Este síndrome afecta con diferente intensidad a cada una de las personas. Procesan de forma atípica estímulos de carácter social como la mirada, la inflexión de voz, etc., y les cuesta mucho entender los convencionalismos y la intencionalidad de la conducta de las demás personas. Nuestros hijos e hijas se aferran a la verdad comprobable y huyen de abstracciones, dado que tienen dificultades importantes en manejar conceptos simbólicos complejos. El control de los tiempos y del orden en que se presentan las cosas es fundamental para ellos. Aunque su mayor dificultad será siempre la comunicación y las relaciones con otras personas que, muchas veces, no toleran sus repetitivos intereses restringidos y su marcada obsesividad. Aunque no hay deficiencia intelectual ni un retraso significativo en la adquisición del lenguaje, son frecuentes las alteraciones cognitivas, perceptivas, sensoriales y dificultades en la organización y planificación de las conductas"...

Máis información en Autismo Diario

Vía Autismo Diario

TEA. Trastornos do espectro autista na clase

No DSM-V (criterios diagnósticos)

A. Deficiencias persistentes na comunicación social e na interacción social en diversos contextos, manifestado polo seguinte, actualmente ou polos antecedentes:

 1. As deficiencias na reciprocidad socioemocional, varían, por exemplo, dende un achegamento social anormal e fracaso da conversación normal en ambos os sentidos pasando pola diminución en intereses, emocións ou afectos compartidos até o fracaso en iniciar ou responder a interaccións sociais.

2. As deficiencias nas condutas comunicativas non verbais utilizadas na interacción social, varían, por exemplo, dende unha comunicación verbal e non verbal pouco integrada pasando por anomalías do contacto visual e da linguaxe corporal ou deficiencias da comprensión e o uso de xestos, até unha falta total de expresión facial e de comunicación non verbal.

3. As deficiencias no desenvolvemento, mantemento e comprensión das relacións, varían, por exemplo, desde dificultades para axustar o comportamento en diversos contextos sociais pasando por dificultades para compartir xogos imaxinativos ou para facer amigos, até a ausencia de interese por outras persoas.

 B. Patróns restritivos e repetitivos de comportamento, intereses ou actividades, que se manifestan en dúas ou máis dos seguintes puntos, actualmente ou polos antecedentes:

 1. Movementos, utilización de obxectos ou fala estereotipados ou repetitivos (p. ex., estereotipias motoras simples, aliñación dos xoguetes ou cambio de lugar dos obxectos, ecolalia, frases idiosincrásicas).

2. Insistencia na monotonía, excesiva inflexibilidad de rutinas ou patróns ritualizados de comportamento verbal ou non verbal (p. ex., gran angustia fronte a cambios pequenos, dificultades coas transicións, patróns de pensamento ríxidos, rituais de saúdo, necesidade de tomar o mesmo camiño ou para comer os mesmos alimentos cada día).

3. Intereses moi restrinxidos e fixos que son anormais en canto á súa intensidade ou foco de interese (p. ex., forte apego ou preocupación por obxectos inusuais, intereses excesivamente circunscritos ou perseverantes).

4. Hiper ou hiporeactividade aos estimulos sensoriais ou interese inhabitual por aspectos sensoriais da contorna (p. ex., indiferenza aparente á dor/temperatura, resposta adversa a sons ou texturas específicos, olfateo ou palpación excesiva de obxectos, fascinación visual polas luces ou o movemento).

C. Os síntomas han de estar presentes nas primeiras fases do período de desenvolvemento (pero poden non manifestarse totalmente ata que a demanda social supera as capacidades limitadas, ou poden estar enmascarados por estratexias aprendidas en fases posteriores da vida).

D. Os síntomas causan unha deterioración clinicamente significativa no social, laboral ou outras áreas importantes do funcionamento habitual.

E. Estas alteracións non se explican mellor pola discapacidade intelectual (trastorno do desenvolvemento intelectual) ou polo atraso global do desenvolvemento.

 Na práctica educativa

As necesidades educativas específicas que manifestan, en xeral son:

Deficiencias na comunicación e na linguaxe, deficiencias sociais, deficiencias de autonomía e deficiencias cognitivas no razoamento e imaxinación

Así pois, os obxectivos xerais irán dirixidos, moi resumidamente, a:

  • Potenciar os máximos niveis de autonomía e independencia persoal, logrando un desenvolvemento axustado á contorna.

  • Desenvolver as competencias básicas de autocontrol da propia conduta.

  • Desenvolver habilidades de interacción social, potenciar a atención  conxunta e a comprensión de aspectos socio-emocionais.

  • Fomentar a capacidade de desenvolverse no medio social.

  • Desenvolver estratexias de comunicación funcionais, espontáneas e xeneralizadas, a través de signos, pictogramas, accións básicas e outros sistemas de comunicación.

  • Fomentar a intención comunicativa, e a reciprocidade na comunicación.

  • Desenvolvemento da área académico-funcional máis práctica, conceptos básicos e procesos cognitivos como atención, abstracción ou memoria.

  • Mellorar autoestima e autoconcepto persoal.

 

Algúns criterios metodolóxicos: 

  • A organizaciónn deberá estar baseada en rutinas, que quedarán fixadas na axenda persoal.

  • Partir dos intereses do alumnado.

  • Aproveitamento das rutinas e das situacións cotiás.

  • Prediseño de situacións que desencadeen actos comunicativos.

  • Emprego de axudas para provocar actos comunicativos: moldeado, imitación,  axudas verbais e reforzo.

  • Ofrecer a este alumnado oportunidade para poder elixir e fomentar a toma de decisións.

  • A linguaxe debe ser sinxela, mediante o uso dunha soa palabra ou de frases  moi curtas, e se é necesario apoiándose en imaxes ou obxectos de referencia.

  • Levar a cabo unha aprendizaxe sen erros,pasiño a paso, dándolle os apoios necesarios para que realice a tarefa de forma satisfactoria, e ir retirándoos gradual e progresivamente.

  • Prestar atención á expresión e comprensión dos estados emocionais propios e alleos, salientando cando estamos tristes, contentos ou enfadados.

  • Establecer rutinas e situacións de aprendizaxe moi estruturadas.

  • Evitar elementos de distracción. 

TEA. Autismo

Do autismo leve ao severo

Guía TIC para persoas con TEA

Click na imaxe

Vía Sivina Paricio Orienta

TEA (Autismo)

MATERIAIS DE EDUCACIÓN INCLUSIVA

AUTISMO

TEA: TRASTORNOS DO ESPECTRO AUTISTA

TEA (TRASTORNOS DO ESPECTRO AUTISTA): ASPERGER

TEA: AUTISMO

AUTISMO

GUÍA PARA PROFES DE NENAS/OS CON AUTISMO

AUTISMO

A viaxe de María é un corto creado polo artista Miguel Gallardo, pai dunha filla autista.
A viaxe de María é unha pequena excursión ao mundo interior dunha adolescente con autismo, unha viaxe chea de cor, amor, creatividade e orixinalidade, a partires da comprensión dos seus pais, que ven a súa filla comportarse dunha forma diferente antes de recibir a confirmación do diagnóstico: autismo.

AUTISMO

AXENDA IN-TIC PARA PERSOAS AUTISTAS

AUTISMO

AUTISMO

SON UN NENO CON TRASTORNO XENERALIZADO DO DESENVOLVEMENTO

AUTISMO

ÍNDICE DE BLOGS E FOROS DE FALA HISPANA

AUTISMO

DESCRIPCIÓN DE LOS TEA (TRASTORNOS ESPECTRO AUTISTA)

AUTISMO

GUÍA ATENCIÓN TEMPERÁ EN AUTISMO