Non é o frío, os mata a nosa indiferenza

 

CLIC na IMAXE !!

Do magnífico Blog Entre pasillos y aulas  tomamos prestado este material aproveitando que o 30 de xaneiro é o día escolar da non violencia e a paz. Adicaremos o tempo das titorías grupales a tratar o problema dos refuxiados cara a concienciar e sensibilizar sobre o dito, a paz e a non violencia, e facer chegar ao noso alumnado a situación de millóns de persoas que tiveron que abandoar a súa vida e os seus lugares de orixe pola violencia, a intolerancia e a fame. 

 OBXECTIVOS

- Coñecer o concepto de refuxiado e os acordos internacionais que obrigan aos estados a prestarlles axuda.

- Coñecer algunhas das organizacións internacionais que prestan axuda aos refuxiados, en concreto ACNUR.

- Sensibilizar sobre a situación dos refuxiados e a necesidade de prestarlles axuda.

- Desenvolver a empatía ante diferentes situacións de persoas refuxiadas.

ACTIVIDADES

Primeira sesión

1. Introdución do tema por parte do profesorado titor co apoio de dous vídeos (menos de 4 minutos).Diapositiva: Quen son os refuxiados? Comentario posterior sobre o contido dos vídeos para afianzar as ideas principais que neles se desenvolven.

2. Que é ACNUR? Ver o vídeo (6 minutos) no que se explica a orixe e as funcións do Alto Comisariado das Nacións Unidade para os Refuxiados. Comentario ao finalizar a proxección.Documentos de apoio: Wikipedia; ACNUR España.

3. A historia de Hany (vídeo de 26 m.): Imos coñecer unha historia con final feliz dun refuxiado sirio cunha discapacidade visual e a súa familia. Comentario final sobre a situación no campo de refuxiados e os seus primeiros pasos en Canadá. Analizar os problemas que se presentan ante unha e outra situación.

Segunda sesión

4. Presta a túa voz aos refuxiados: Traballamos a empatía cos refuxiados. En primeiro lugar, contamos cunha ligazón a unha páxina dun diario con "Historias para entender a fuxida dos refuxiados" que nos vai servir para o desenvolvemento da segunda parte desta actividade.

4.1. Veremos dous vídeos (ao redor de 5 minutos) nos que actores famosos (Oliver Platt e Minnie Driver) poñen voz a dúas historias de refuxiados. Despois de velas e comentalas, expómoslles que realicen eles a mesma función.

4.2. Para iso, repartiremos diferentes historias para que en parellas adáptenas como na diapositiva que serve de exemplo. Unha vez que o fixeran, expoñerana en clase en primeira persoa. Dámoslles 10-15 minutos para a preparación e 15-20 minutos para as exposicións.

5. Calquera pode ser refuxiado. Esta actividade contén tres vídeos: un (35 segundos) sobre a ruptura das rutinas que supón a situación de refuxiado. Un segundo vídeo de "Save the Children" (4 minutos) sobre un hipotético conflito en Europa que conduce a unha nena e a súa familia para converterse en refuxiados. Terceiro vídeo (5 minutos), "Máis aló das fronteiras", que expón un experimento. Máis información aquí abaixo:

Look Beyond Borders - Mira máis aló das fronteiras (Experimento de 4 minutos).

Cando falamos do problema dos refuxiados, usamos unha linguaxe deshumanizada que reduce a traxedia humana a números e estatísticas. Pero este sufrimento atinxe a persoas reais, que, coma nós, teñen familias, seres queridos, amigos; As súas propias historias, soños, metas ... Só cando sentan fronte a unha persoa concreta e miran aos ollos, xa non ven a un refuxiado anónimo, un dos migrantes, e notan ao ser humano ante vostedes, sufrindo, soñando... Hai 20 anos, o psicólogo Arthur Aron descubriu que 4 minutos de mirarse aos ollos pode achegar á xente. Usando este descubrimento, decidimos levar a cabo un experimento simple, durante o cal os refuxiados e os europeos sentaron un fronte ao outro e miráronse aos ollos. O experimento realizouse en Berlín: a cidade, que, en primeiro lugar, é un símbolo da superación das divisións e, en segundo lugar, parece ser o centro da Europa contemporánea. Queriamos que a película creada sobre a base do experimento fóra tan simbólica como fose posible -e tocar as divisións xerais entre as persoas.Os participantes do experimento eran persoas comúns. As situacións non se organizaron; queríamos obter reaccións naturais e espontáneas. As persoas sentadas fronte a fronte non se coñecían entre si e víronse por primeira vez durante o experimento. O que é importante, os refuxiados procedían na súa maioría de Siria e non levaban en Europa máis dun ano. 

Por último, podedes facer este experimento co alumando. Realizamos un emparellamento ao azar do alumnado da clase e pedímoslles que durante 4 minutos se coloquen diante da persoa que lle tocou e tenten comprender e coñecer mellor a ese compañeiro ou compañeira.

6. Que poderíamos facer para axudar aos refuxiados? Para finalizar, expor unha posta en común coas ideas e propostas do alumnado. Recollelas nunha folla e expoñer no taboleiro de clase.

RECURSOS- Presentación en PPT con nove vídeos e outros documentos necesarios para a realización das actividades anteriores.

TEMPO- Dous/tres sesións de titoría.